Page 14 - Verenigingsgids ZZC'20 Zomer 2024

In gesprek met.....
Sylvia Reindsen
[door Roel Hengeveld]
Geboren in Doetinchem en door de liefde - gevon-
den in De Paerdestal van ‘t Witte Paard - beland
in Zelhem en van plan om daar nooit meer weg
te gaan, we hebben het over Sylvia Reindsen. Na
haar jeugd in Gaanderen en later Doetinchem ging
ze in 1991 samenwonen met haar man Marce l in
Zelhem. Samen een bedrijf runnen, de kantine
bij VV Zelhem beheren, ander vrijwilligerswerk
en ondertussen nog twee kinderen opvoeden.
Terugkijkend hierop zou ze niet meer weten waar
ze nu de tijd vandaan moet halen. Maar ik had het
niet willen missen, aldus Sylvia. Tijd om met deze
duizendpoot die altijd paraat staat voor anderen
in gesprek te gaan...
Sylvia en haar man Marcel Reindsen zijn in '92 ge-
trouwd. Hun eerste woning samen hebben ze laten
bouwen op wat vroeger een paardenwei van haar
schoonvader was aan de Troelstrastraat. Dat was toen
die tijd nog de rand van het dorp en bevond zich naast
het bedrijf van Marcel zijn ouders, Automobiel en Taxi- gestopt, met enkele bewoners van toen nog. Alsof het
bedrijf Reindsen, waarvoor Marcel toen al werkzaam
14
was. In die tijd werkte Sylvia nog bij Schreuder Huizen
in Arnhem, wat tegenwoordig Elver is. In '94 is Merel
geboren en ondertussen werkte Sylvia ook al bij het
familiebedrijf. Het noopte haar tot stoppen bij Elver
omdat de wisselende diensten, het werk bij Reindsen
en de opvoeding van later twee kinderen, enkele jaren
later werd zoon Mik geboren, niet meer te combineren
was. Daarna besloten ze samen om het bedrijf van haar
schoonouders over te nemen.
Sylvia, hoe waren de jaren van on-
dernemerschap samen?
Het bedrijf kende, net zoals elk ander bedrijf, zijn uitda-
gingen. Auto’s veranderden en als kleine onderneming
moesten we leren omgaan met de nieuwere modellen.
Marcels vader was een Toyota-dealer, later werden ze
meer een universele garage. Als ik nu aangeef dat ik een
Renault wil kopen dan gaat dat toch echt niet gebeuren.
Wat betreft het taxibedrijf werd het ook steeds moeilij-
ker om opdrachten te krijgen. Vroeger kon je je inschrij-
ven voor een gunning van de gemeente en kreeg je
opdrachten voor jouw dorp. Dat veranderde later. Grote
taxibedrijven werden vaak gegund en dan was het altijd
afwachten welke ritten we van deze gegunde partijen
zouden krijgen. De nieuwe opdrachten gingen in na de
zomer, dus elke zomer was weer spannend wat voor
werk we na de zomer zouden hebben.
Marcel besloot vlak voor de coronapandemie te stop-
pen met de autogarage en ging werken bij Bruggink
Caravans en Campers. Toen de pandemie uitbrak, viel
het taxivervoer helemaal stil. Ik moet onder de men-
sen zijn, en met slechts één rit per dag voelde ik me
erg ongelukkig. Onze kinderen hadden geen interesse
om het bedrijf over te nemen. We keken samen naar
de resterende jaren van ons arbeidsleven: moeten we
alles op alles zetten ten koste van ons levensgeluk, of
de moeilijke knoop doorhakken en te stoppen met een
familiebedrijf? We besloten tot dat laatste, het stoppen
met het taxibedrijf, waardoor er een einde kwam aan
Automobiel en Taxibedrijf Reindsen.
Vanaf het moment in '94 dat ik gestopt ben bij Schr-
euder Huizen heb altijd ik contact onderhouden met
de woongroep. Vlak nadat we stopten met het bedrijf,
kwam er hen een vacature vrij. Drie weken na het slui-
ten van ons bedrijf ben ik weer gaan werken bij wat nu
Elver is, als persoonlijk begeleider op een woongroep.
Het is dezelfde groep als waar ik 18 jaar geleden ben
zo heeft moeten zijn.